Gemengde gevoelens.

Zo, weer een weekje stage gelopen. En wat voor één!

Afgelopen dinsdag begon de week al gelijk leuk: 9 studenten van het Haags Conservatorium kwamen kijken hoe Joost les gaf. Hele leuke mensen, een aantal bekende gezichten van mijn oude stageschool in Bilthoven. Haha, iets wat me opviel, dit was dus het hele eerste jaar van dat Conservatorium! Kun je nagaan!

Ik heb kennis gemaakt met de klassen op dinsdag, hoefde nog geen les te geven. VWO4 is een superleuke en goede klas, weet veel van muziek en er zijn veel die goed kunnen zingen of een instrument bespelen. We gingen improviseren op de ladder A-dorisch en zongen het lied 'Is she really going out with him' van Joe Jackson. Als opdracht moeten ze volgende week een speelstuk maken van het nummer 'Tequilla', daar mag ik dan mee beginnen. Ben benieuwd!

Daarna kwam Havo4. Echt een wereld van verschil! Deze leerlingen hebben een hele andere instelling: zijn drukker, willen veel doen, maar hebben ook veel begeleiding nodig bij hun zelfstandigheid. Zij zongen ook 'Is she really going out with him' en zijn al begonnen met 'Tequilla'. Ik mocht helpen bij de pianisten, was erg leuk om te doen! Ook wel lastig hoor: hoe leer je een leerling een lastig ritme en moeilijke akkoorden spelen als ze niet zo goed is? Lekkere uitdaging en ik ga er de volgende keer mee verder.

VWO6 was daarna aan de beurt. Deze klas geef ik op woensdag ook les, maar dan theorie. Dat is wel leuk aan mijn stage: bij Joost geef ik praktijkles, en bij Sandra de theorie. Ik krijg dus van beide gebieden iets mee! Deze klas is gezellig, er zitten wel klessebessen in en een aantal jongens en meiden die graag populair willen zijn. Muzikaal zijn ze wel! Volgende week maar eens kijken hoe dat gaat.

Op dinsdagmiddag is op het Cals een soort extra muziekuurtje voor derdeklassers die iets meer willen doen op muziekgebied. Deze leerlingen zijn echt goed! We speelden 'Let's get loud' van Jennifer Lopez en 'This love' van Maroon 5 en het klonk superstrak na 2 repetities. Ik ga dit vanaf volgende week ook geven, is weer goed voor mijn slagtechnische vaardigheden, muzikale voorstellingsvermogen en mijn gehoor.

Woensdag heb ik ook gekeken bij Sandra. VWO6 is dus de eerste klas, zij zijn volop bezig met solfège: kerktoonladders, ritmes opschrijven, intervallen horen en melodische dictees. Erg leuk, want ik ben goed in solfège, dus ik hoop dat de lessen goed gaan! ;)

Toen donderdag. Ik heb maar tijd om 1 uur les te geven, want 's middags is de interdisciplinaire stage. Ik heb maar 1 woord die deze les kan omschrijven: HERRIE! Echt, ik heb nog nooit zo'n drukke klas gehad. Ik vond het vorige week zo leuk om te kijken, en had echt wel door dat ze druk kunnen zijn, maar dat ze me zouden opeten had ik niet verwacht. Ik heb een klapspel gedaan met de klas (het ritme van de drum en de bas in het nummer 'I feel good' van James Brown en dit ging goed, maar elke keer als er ook maar iets gezegd was door mij of een leerling begon de klas weer te praten. Ik was wel blij dat Joost het ook niet stil kreeg, haha. Uiteindelijk heb ik alles gedaan wat ik van plan was, maar wel een stuk langzamer en ingekort. Zo zie je maar weer: een klas kan echt wisselvallig zijn! Nou ja, ze waren me deze les ook aan het uitproberen, dat merkte ik echt. Kijken hoe het volgende week gaat, vast wel beter!

Ach, en vanochtend. Wat is die klas leuk! VWO5 is ontzettend muzikaal, gezellig en ze hebben respect voor elkaar, voor mij en voor Joost. Vandaag mochten ze verder werken aan hun vocale meerstemmige partij bij Aicha en ze gingen echt met kilometers vooruit. Ik vond het ontzettend leuk om te helpen! Bij een aantal groepjes ging de bridge niet goed, omdat ze geen houvast hadden om de begeleiding goed te zingen. Ik heb uiteindelijk de akkoorden van het stuk gepakt en de lijnen van de onderste stem, middelste en de bovenste stem daarop gebaseerd. Het klonk echt goed! Ik merkte echt dat ze er plezier in hadden en dat gaf mij ook een voldaan gevoel. Bij de eindpresentaties klonk het ook veel beter dan vorige week! Ik zie er echt naar uit om volgende week weer met ze aan de slag te gaan!

Een wisselvallige week dus. Druk, maar ook rustig, gezellig, maar ook chaotisch. Even een paar aandachtspunten voor mezelf:
- Ik let op mijn houding voor de klas. Ik wil rust uitstralen, precies weten wat ik ga doen, hoe ik dat ga doen en op welke volgorde ik dit ga doen, en ik wil de leerlingen de motivatie en het vertrouwen geven om dingen te spelen en te zingen.
- Ik haak in op een antwoord van een leerling en laat het niet zomaar aan me voorbij gaan. Ik wil weten waarom iemand dit antwoord geeft, waarom diegene dit denkt. Op die manier toon ik interesse en geef de leerling het gevoel dat ik echt aandacht voor hem of haar heb.
- Ik wil rust nemen in mijn manier van lesgeven, maar niet de vaart verliezen. Ik moet niet te lang bezig zijn met corrigeren, maar direct actie ondernemen als het uit de hand dreigt te lopen. De leerlingen die veel praten uit elkaar zetten, op een rechtvaardige manier 'streng' zijn (gewoon even de aandacht weer naar mij en niet naar de klas) en een plan B hebben. Hier ga ik goed over nadenken!

Fijn om weer even te spuien. Geeft me een helder beeld van de week! =)
See you next week!
Esther

Stage, Stage, my my my.

Voordat ik aan deze stage begon op het Cals College in Nieuwegein, duurde het even voor ik een stageschool had gevonden. Ik had mezelf op de lijst bij de Passie neergezet, maar na wat mailcontact werd duidelijk dat ik daar niet terecht kon. En bij de school erna ook niet. En de school erna ook niet...

Ik zat met mijn handen in het haar, totdat ik Erzsi had gesproken. Ze zei dat er op het Cals nog niemand zit en dat ik daar eens heen moest mailen. Zo gezegd, zo gedaan: ik had een stageplek!

Dus daar zit ik dan, vier dagen in de week en 9 heerlijke klassen. Het zouden er eerst 12 zijn, maar daar heb ik voorlopig even van afgezien. Joost Overmars en Sandra van Kalken zijn mijn mentoren, ik heb twee loeizware sleutels van de lokalen en het 'hok' (waar leerlingen hun instrumenten kunnen leggen), ze hebben sterrenmuntthee, een fijne docentenkamer, veel instrumenten en vooral heel veel cultuuronderwijs. Op donderdagmiddag bijvoorbeeld: alle leerlingen van de tweede tot en met de zesde klas die graag wat meer met muziek willen doen, kunnen deelnemen aan het musicalorkest. Aan het eind van het schooljaar voeren ze de musical 'Moulin Rouge' op en daar zijn ze al druk voor aan het repeteren. En ik moet zeggen: het klinkt nu al fantastisch!

Ook hebben ze één keer per jaar een cultuurweek, waarin het vak CKV centraal staat. Heel toevallig heb ik afgelopen dinsdag meegelopen en heb ik allerlei verschillende kanten van CKV1 gezien. Aan het eind van de dag mocht ik mee naar de voorstelling van 'Op Sterk Water', iets wat mij en Rosanne weer heeft geïnspireerd bij onze CKV-eindopdracht van Hoofdvak. Het was leuk!

En toen kreeg ik vannacht een nachtmerrie.
Ik stond voor een heel grote klas, ongeveer 50 leerlingen, en we zaten in een balzaal. Links van mij speelde een leerlingenband ontzettend harde muziek, de hele klas voor mijn neus was aan het kletsen, rechts van mij waren 4 meiden keihard aan het huilen omdat ze niet konden zingen en Joost speelde met wat jongens en meiden 'Mario' op de Nintento DS (dat melodietje hangt ook al de hele dag in mijn hoofd!). En ik kreeg het maar niet stil. Het bleef maar herrie. Was dit het dan? Mijn toekomst als docente? Ik zal de klas nooit stil krijgen? AAAH!

Maar goed, gelukkig werd ik wakker en realiseerde ik me dat het helemaal niet zo is. Ik heb afgelopen donderdag meegelopen met Joost in Havo 3, een schattige klas met 7 meiden en voor de rest alleen maar jongens, met daarin een Glenn, een Joseph en een Remco. Kortom: jongens die denken dat het uurtje muziek voor de lol is en vooral van schreeuwen houden in plaats van zingen, meiden die altijd hun woordje klaar hebbben en ontzettend populair zijn bij de jongens en een klas die vrij moeilijk stil te krijgen is, maar die stilte is niet onmogelijk. Want muzikaal zijn de meesten wel.

Afgelopen vrijdag gaf ik voor het eerst alleen les in VWO5. Kleine klas, 19 leerlingen, en allemaal ontzettend gemotiveerd. Ik heb mezelf even voorgesteld (ik kreeg van Joost de vraag of ik getrouwd was en kinderen had), met de leerlingen 'Aisha' van Outlandish gezongen en ze daarna aan het werk gezet. Het was de bedoeling dat ze van het intro en het couplet een meerstemmig vocaal stuk zouden maken in groepjes van 5. Natuurlijk zit er altijd één meisje bij wat er helemaal niet van houdt om zoiets te doen, omdat ze het liedje én stom vindt én het veel te vroeg vindt om te zingen. En natuurlijk heeft ze een geweldige stem.

Dat zette me wel aan het denken: zo'n leerlinge in je klas is natuurlijk hartstikke leuk, omdat ze zo muzikaal is. Maar wat doe je ermee als ze niet meedoet? Dat vond ik echt lastig om snel te bedenken. Uiteindelijk heb ik haar de leiding gegeven in het groepje en liet haar zorgen voor een goede samenwerking en de juiste tonen. Het klonk uiteindelijk supergoed en ze waren verder gekomen dan de andere groepjes! Na afloop ben ik naar haar toe gegaan en heb gezegd dat ik het fijn vond dat ze zo goed haar best heeft gedaan en dat ze echt wel wat meer van zichzelf mag laten horen, omdat ze geweldig kan zingen. En toen zag ik voor het eerst een glimlach op haar gezicht! Ik kreeg van de rest van de klas de complimenten dat ik goed kan zingen, zelfverzekerd voor de klas sta en weet wat ik wil. Ik mag wel wat harder piano spelen. Haha, dat zeggen ze tegen mij, ik speel altijd veel te hard volgens iedereen die mij hoort! =)

Ik heb dit de afgelopen week al supervaak gezegd tegen iedereen die ik sprak over mijn stage, maar waarom heb ik nog nooit eerder lesgegeven aan de bovenbouw van het VO? Het bevalt me zo ontzettend goed! Het helpt daarbij ook dat het Cals een hele gezellige school is en Joost en Sandra zulke fijne mentoren. Ik voelde me er direct thuis. Het geeft zo'n enorme kick om leerlingen te helpen met kleine dingetjes, zoals het goed zingen en spelen van ritmes, de juiste toon ergens vandaan kunnen halen en ze te leren goed naar elkaar te luisteren als ze muziek aan het maken zijn. Ik leer er zelf ook heel veel van!

Kortom: een heerlijke week! Ik merk dat het voor mij goed is om op een rijtje te zetten wat ik allemaal heb gedaan, zodat ik weer fris aan een nieuwe week kan beginnen. Ik blijf dit echt doen!

En nou maar kijken wat de nieuwe week brengt...

Vision on my life.

Hmm. Daar zit je dan. Nou ja, lig.
Ten eerste zit het me al niet heel erg mee dat ik m'n stage op de Passie niet heb kunnen regelen, ten tweede ga ik voor de 3e keer in anderhalf jaar tijd door m'n rug en ten derde moet m'n verstandskies eruit en blijkt 'ie een ontsteking te hebben.

Ach. M'n PTA is gemaakt en daar ben ik echt blij mee!

Terugkijkend naar mijn visiefilmpje en nadenkend over mijn PTA kom ik tot de conclusie dat ik de theorie toch een stuk belangrijk vind dan de praktijk. Gek, want ik had altijd gedacht dat ik het spelen en zingen leuker zou vinden dan het droge leren van theorie. Toch vind ik het leren van de theorie erg leuk, zeker nu ik een superleuke les heb gemaakt over 'Klankkleur' voor Contrapunt. Met een heleboel luisterfragmenten en plaatjes in een Powerpoint kom je een heel eind!

In mijn PTA is ook te zien dat de theorie over de verschillende stijlkenmerken mij ook aanspreekt. Dit komt vooral omdat ik zelf ontzettend slecht ben in Klassieke Muziekgeschiedenis en ik wil heel graag dat de leerlingen niet hetzelfde lot ondergaan als ik: voor beide toetsen in het eerste leerjaar had ik 3 keer een 5.4. Ik ben nu al aan het nadenken over een leuke manier van deze theorie aanleren, want ik heb niet zo'n zin om de lessen als hoorcolleges op te gaan dreunen.

Baaah, wat ben ik lekker aan het brainstormen. Deze blog is toch wel erg goed om je ei kwijt te kunnen.

Praktijk ontbreekt trouwens niet hoor. Vooral de solfègeonderdelen vind ik leuk om te doen, zoals van blad zingen en ritmes tikken. Ik ben er zelf goed in, misschien dat ik het daarom ook graag wil leren aan de kids.

En dan het eindexamenconcert. Wat lijkt me dat leuk om te doen met m'n klas! Met z'n allen lekker brainstormen over welke nummers nou echt cool zijn om te laten horen aan de andere 'muziekguppen' op school en aan de trotse ouders. Jammer dat de stage niet zolang doorloopt, maar goed, ik heb altijd mijn toekomst nog.

Pfoe, over toekomst gesproken: ik word toch best wel een beetje zenuwachtig voor m'n nieuwe stage. Je wordt tijdens de hoofdvaklessen helemaal klaargestoomd voor de bovenbouw van de middelbare school, en toch ben ik heel bang dat het niet goed komt. Gewoon omdat het zoiets nieuws is en ik stiekem een beetje gewend raakte aan die lieve kindjes in groep 4.

En nog een keertje kijk ik mijn PTA door. Het dringt tot me door dat het eigenlijk best wel heel erg leuk kan worden. Ja, ik ga er gewoon voor!

=)

Mijn visie op muziekonderwijs

Top, nieuw seizoen stage lopen. Dit halfjaar ga ik naar de Passie in Utrecht, waar ik muziekles ga geven in de bovenbouw en misschien ook de onderbouw. Wordt leuk!

En dan ook maar gelijk m'n eerste HDM-5-opdracht op de site zetten.
Hieronder zie je een filmpje waarin ik mijn visie op het muziekonderwijs vertel.

Veel plezier!