Eindelijk heb ik tijdens het vele leren voor de tentamenweek een gaatje gevonden om heel even een credo te schrijven over de ideale muziekdocent. Helaas is de inspiratie ver te zoeken als je net 3 uur achter elkaar Klassieke Muziekgeschiedenis hebt zitten leren en ook nog een nieuwe stageles hebt voorbereid. Maar goed, toch even proberen iets zinnigs uit m'n toetsenbord te krijgen.
Mijn ideale muziekdocent is sowieso iemand die een beetje pedagogisch aangelegd is. Ik heb al vaak genoeg meegemaakt dat één van mijn docenten gewoon niet met z'n leerlingen om kon gaan en al ging schreeuwen als iemand ook maar een seconde van zijn planning afweek. Dat moet je dus niet hebben als docent. Het is belangrijk dat je goed met je leerlingen om kan gaan, ze begrijpt en naar ze luistert. Jij staat ten slotte als een soort voorbeeld voor de klas, en als je gaat schreeuwen bij elk klein dingetje, zullen de leerlingen steeds minder respect voor je krijgen.
Een (muziek)docent moet plezier hebben in het lesgeven. Als hij daar chagrijnig les staat te geven, zullen de leerlingen dit heel snel overnemen. Ze worden steeds minder gemotiveerd en doen uiteindelijk niks meer. Het is voor jezelf ook belangrijk dat je lol hebt in het lesgeven, anders ga je met tegenzin naar je volgende les uitkijken en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Wees vooral niet te streng, maar wel duidelijk. In één van de hoofdvaklessen hebben we een discussie gehouden over het verschil tussen streng en duidelijk zijn. Ik versta onder duidelijk zijn dat je op een leuke manier met de klas omgaat, maar toch duidelijk zegt wat de regels zijn. Je gaat niet schreeuwen als er iets gebeurt wat jij niet goed vindt, maar je legt duidelijk uit dat het niet toegestaan is en zet die leerling bijvoorbeeld even apart. Zo behoud je de goede sfeer in de les en de leerlingen begrijpen op deze manier meestal ook wel dat je bepaalde regels hebt. Daarvoor hoef je nog niet boos te worden!
Als je muziek gaat geven, denk ik dat je vooral je les goed voorbereidt moet hebben. Je moet goed nadenken over bijvoorbeeld het uitdelen van instrumenten, hoe je liedjes gaat aanleren of waarom je bepaalde dingen aan de kinderen wil leren. Ik heb van een aantal klasgenoten gehoord dat het soms helemaal niet goed ging bij een instrumentenles, omdat ze zomaar de instrumenten uitdeelden en verder niet echt hadden bedacht hoe ze het verder aan gingen pakken. Zelf vertel ik de leerlingen van tevoren welke regels er zijn voor het gebruik van instrumenten. Ze mogen in mijn les niet aan de instrumenten zitten totdat ik het zeg, en als ze het wel doen pak ik de instrumenten weer af. Dit moest heb ik helaas moeten toepassen m'n laatste les, maar daarna ging het wel weer goed.
Jeetje, dit klinkt gewoon als een soort van streng betoog! Ga nou niet denken dat mijn lessen allemaal helemaal super gaan, ik heb ook vaak genoeg meegemaakt dat dingen helemaal niet lekker liepen en dat ik dacht: 'En nu?'. Maar goed, dit was gewoon een huiswerkopdracht =P.
Om alles even samen te vatten: Heb gewoon veel lol in het lesgeven, maar denk aan je eigen regels!
Fijn weekend allemaal!
zaterdag 12 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goede Credo!
BeantwoordenVerwijderenHet plezier hebben in je eigen les is echt het belangrijkste denk ik. Dat is toch hetgeen wat overstraalt op de kids :)
Nu maar hopen dat we ooit zo voor de klas mogen staan als jij beschrijft ;)